Dystymia, czyli przewlekła depresja - przyczyny, objawy i jak się ją leczy

Dystymia jest chorobą trudną do rozpoznania. Zalicza się ją do zaburzeń nastroju, przez co często jest bagatelizowana. Nieleczona, znacznie obniża jakość życia i wpływa negatywnie na większość obszarów funkcjonowania chorego. Dlatego, jeśli od dłużnego czasu Twój nastrój jest obniżony, ciężko jest Ci odczuwać szczęście, a w Twojej głowie przeważają pesymistyczne myśli, sprawdź, czy nie zmagasz się dystymią.

Umów e-wizytę

Spis treści:

1. Czym jest dystymia
2. Przyczyny dystymii
3. Objawy dystymii
4. Różnice między dystymią a depresją kliniczną
5. Leczenie dystymii
6. Pomoc psychologiczna online – czy to ma sens?

Czym jest dystymia

W międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD – 10, dystymia jest zaliczona do działu zaburzeń nastroju. Według twórców klasyfikacji jest to zaburzenie, które wcześniej diagnozowano jako:

• nerwicę depresyjną
• depresyjne zaburzenie osobowości
• depresję nerwicową
• przewlekłą depresję lękową

Dystymia charakteryzuje się przewlekłym obniżeniem nastroju, trwającym co najmniej dwa lata. Jego intensywność nie jest wystarczająco ciężka lub nawracające epizody są krótkotrwałe, w związku z czym lekarz specjalista nie może rozpoznać nawracających zaburzeń depresyjnych o ciężkim, umiarkowanym lub łagodnym nasileniu.

Przyczyny dystymii

Dystymia jest zaburzeniem psychicznym, które w większym stopniu dotyka kobiet niż mężczyzn. Przyczyny pojawienia się zaburzenia nie są do końca poznane. Badacze wskazują czynniki biologiczne (np. zaburzenia hormonalne) i wpływ środowiska (np. przewlekły stres, traumy z dzieciństwa, rozstanie z bliską osobą). Jest również możliwe, że w jakimś stopniu decydują uwarunkowania genetyczne. Niewątpliwie znaczenie ma wiek. Statystyki pokazują, że większość zaburzeń pojawia się przed 18 rokiem życia.

Początek choroby jest trudny do określenia, gdyż rozwija się ona powoli i przed długi czas. Co więcej, okresy względnej poprawy przeplatają okresy nasilenia objawów. Przyjmuje się jednak, że przyczyny dystymii mogą być:

• pierwotne – choroba występuje samodzielnie i ma początek w młodym wieku
• wtórne – towarzyszy pacjentom obciążonym inną przewlekłą chorobą lub kalectwem

Objawy dystymii

Dystymia jest zaburzeniem o charakterze przewlekłym. Osoby żyjące z dystymią mogą zmagać się z jej objawami przez wiele lat, a nawet przez całe życie. Do najczęstszych objawów dystymii, należą:

• obniżenie nastroju (łagodniejsze niż przy depresji klinicznej)
• przewlekłe zmęczenie, stale odczuwany brak sił i energii życiowej
• anhedonia, czyli niezdolność odczuwania przyjemności i dobrych emocji
• ciągłe zamartwianie się, obojętność
• niska samoocena, nadmierny samokrytycyzm, poczucie beznadziejności
• pesymistyczne myśli, widzenie przyszłości w ciemnych barwach

Co więcej, u osób zmagających się z dystymią można zauważyć m.in.:

• nerwowość, drażliwość i poczucie napięcia
• brak motywacji, uczucie wewnętrznej pustki
• postawy roszczeniowe, obwinianie innych
• dobowe wahania nastroju
• zaburzenia snu (np. nadmierna senność)
• uczucie lęku (częściej wolnopłynący niż napadowy)
• myśli samobójcze

Osoby zmagające się z dystymią zazwyczaj wywiązują się ze swoich zobowiązań zawodowych czy rodzinnych, jednak nie przynosi im to zadowolenia i satysfakcji.

Różnice między dystymią a depresją kliniczną

W dużym stopniu różnicowanie dystymii i depresji opiera się na kryterium czasu, a w przypadku epizodów depresyjnych, intensywności doznań i odczuć. Dystymię można zdiagnozować dopiero po 2 latach trwania objawów, depresję diagnozuje się znacznie wcześniej.

Co więcej, osoby zmagające się z dystymią nie są zdolne do odczuwania przyjemności, a jeśli już odczuwają radość, te uczucia są bardzo słabe. Przy dystymii występują też dodatkowe objawy somatyczne jak spowolnienie lub pobudzenie.

Leczenie dystymii

W leczeniu dystymii nie można liczyć na szybką i od razu zauważalną poprawę, co może być frustrujące. Nieleczona dystymia prowadzi jednak do znacznego pogorszenia funkcjonowania chorego, stałego poczucia dyskomfortu oraz innych uciążliwych dolegliwości. W skrajnych przypadkach nawet do prób samobójczych.

W leczeniu dystymii stosuje się:

• farmakoterapię – lekami stosowanymi również w leczeniu depresji
• psychoterapię – celem jest poprawa jakości życia osoby dotkniętej zaburzeniem

O doborze leków i stosowanej dawce zawsze decyduje lekarz psychiatra, uwzględniając ewentualne przeciwskazania pacjenta.

Dystymia jest trudna do rozpoznania i leczenia. Jeśli od dłuższego czasu obserwujesz u siebie lub u bliskiej osoby objawy dystymii, pamiętaj, że to nie lekarz rodzinny powinien prowadzić terapię, a psychiatra, psycholog lub psychoterapeuta. Przez Internet możesz liczyć na skuteczną pomoc, szczególne, gdy masz utrudniony dostęp do specjalisty, nie chcesz czekać w kolejce lub czujesz skrępowanie w stacjonarnym gabinecie.

Pomoc psychologiczna online - czy to ma sens?

Wieloletnie uczucie smutku, pesymizm ciągłe zmęczenie nie powinny być bagatelizowane. Nadal istnieje przekonanie, że problemy psychiczne rozwiążą się same i lepiej o nich nie mówić. To powoduje, że osoby zmagające się z zaburzeniami psychicznymi, zamiast szukać pomocy, godzą się na obniżenie jakości życia. Osobie, która np. złamie rękę nikt nie radzi, aby poczekała, aż się sama zrośnie.

Z pomocą psychologiczną online  jest podobnie. Należy z niej skorzystać, gdy problemy psychiczne wpływają negatywnie na nasze życie. Pomoc psychologiczna online jest równie skuteczna, co udzielana w stacjonarnym gabinecie. Bez czekania w kolejce do specjalisty możesz porozmawiać z m.in. z psychiatrą lub psychologiem czy, jeśli problem dotyczy dziecka - psychologiem dziecięcym. Możesz również skorzystać z pomocy psychoterapeuty przez Internet, pozostając w miejscu, które znasz i które zapewnia Ci psychiczny komfort. Szybko, profesjonalnie i skutecznie, niezależnie od tego, gdzie jesteś i ile masz czasu.